Yok.
Sokağa çıkma yasağı da bu insanları engelleyemedi. Şu 48 saatte bile bir rahat duramadılar. Küçükçekmece’den oradan buradan onlarca video gördüm, twitter hesabım bile olmamasına rağmen. Yine çıkmışlar. İlla birilerinin yumruğunu yüzlerinde, nefeslerini enselerinde mi duymaları gerekiyor?
Vicdansızlık! Düşüncesizlik! Bencillik! Ne diyelim başka? Neredeyse bir aydır kimseye bir şey olmasın diye evden çıkmadık. Her gün canını tehlikeye atıp çalıştığı yere giden sağlık çalışanlarının hakkına girmeyelim istedik. Yarın milyonlarca insan iş başı yapacak, markete gidecek ya da yine daha beteri gezmeye çıkacak. Bunların çoğu da cuma gecesi dahil dışarı çıkmış insanlar olacak.
Bıktım ve yoruldum. Asla uyanamadığımız bir kabusun içinde gibiyiz. Kaygı duymaktan uyuyamıyorum. Bu raddeye gelmeme/gelmemize neden olan herkes, bana ve benim gibilere çektirdiklerinin mislini çeksinler. Başka dileğim yok.
fundaninharikalardiyari.wordpress.com – © 2020 – Tüm Hakları Saklıdır.
