Oturayım da şöyle bir şeyler yazayım istedim. Malum, yine bir ayı geçmişim 🙂 Nereden gelir, neye evrilir bilemedim ama iki lafın belini kırayım dedim.
Buraya artık premium hesap için ödeme yapmaktan vazgeçtim. Zaten dolar çılgın gibi yükseliyor -zaman tasarruf zamanı gençler!-, üstelik ben de düzenli olarak yazamıyorum -hatta bırakın yazmayı ilgilenemiyorum bile- o zaman ekstra harcama yapmaya gerek yok dedim ve hesabı iptal ettim. Sadece alan adıma kıyamadım. Sonunda bir paragraf uzantısı olmasın diye onun için ödeme yaptım 🙂
Buraya yazmak bana iyi geliyor. Her yazımı okuyan birileri var mı yok mu bilmiyorum ama burada olmak bana huzur veriyor. Daha sık gelmek, içimi buraya daha sık dökmek istiyorum ama yoğunluktan ya da yorgunluktan ya da önceliklerimi farklı şeylere vermekten buraya bir türlü dönemiyorum.
Son bir aylık gündemim tamamen öncelikler üzerine kuruldu zaten. Ben kimin önceliğiyim? Kimler benim önceliğim? Hayatımda neleri yapmaya öncelik veriyorum? Günlerim nasıl geçiyor? Rutinim bana yetiyor mu yoksa fazla mı geliyor? Bunlar ve bunlar gibi onlarca soruyu kendime her gün sorup durdum. Tamamen gündelik yaşamımı ve orada yer alanları sorguladığım bir dönem oldu.
İki seneyi aşkın süredir sorgulaya sorgulaya bitiremedim bunu, biliyorum ama bana gerçekten iyi geliyor. Son kullanma tarihi dolmuş, beni aşağı çeken, enerjimi emen her türlü ilişki ve kişiyi içime sine sine geride bırakıyorum. Bu mükemmel bir his! Bahar temizliğinin tillahı! Yıllardan sonra ilk kez bu senelerde kimseye eyvallahım yok. Ne kadar gereksiz şekilde hayatıma dolmuş, boşa yer kaplayan hikaye varsa, hepsinin sonunu yazdım, defteri kapattım, yoluma bakıyorum. Bu mükemmel bir özgürlük ❤
Bazılarıyla yüzleşerek bitirdim, bazılarını baya ölü taklidi yaparak geçiştirdim. En sakin kaldığımla kırk kat yabancıyla konuşuyormuş hissi yaşattım. Pişman değilim slkjslkjslgjs
İçinden çıkılamaz hale getirdiğim her bir ilişkiden, sadece kendimi kullandırmak üzere kurulmuş ama gözüm kapalı olduğu için göremediğim her ilişkiden kurtuldum. Bir zamanlar kıymet verdiğim şeyler için “kurtuldum” demek üzücü ama tüm hikayeyi gözden geçirdiğimde dönüp bakıyorum ve “kurtuldum”dan başka kelime bulamıyorum:)
Normalde ben asla hatırlamam olanları da sosyal medya sağolsun! Şu Facebook hatırlatmaları iyi ki varlar! Her haltı kaldırdım Facebook’tan ama o yine bana hatırlatacak şeyler buluyor. Ve her bir hatırlatmada görüyorum ki ilişkilerdeki “kırmızı bayrakları” asla fark etmemişim! Aslında o zamanlardan bile bağıra çağıra o mükemmel “kızkardeşlik” ilişkilerimizin yalandan ibaret olduğu belliymiş ama ben gözlerimi kapamışım. Gereksiz ve fazlaca bir hoşgörüye bürünmüşüm. Şimdi yıllar sonra benim de son kullanma tarihime geldiğimiz için baya mutluyum.
Darısı -hala varsa- kullanıldığım ama fark etmediğim başka düğümlere, evimdeki hayatımdaki gereksiz başka yüklere ❤
fundaninharikalardiyari.com – © 2020 – Tüm Hakları Saklıdır.
Arada temizlik sart.Az öz olsun.Size katılıyorum.
LikeLiked by 1 person
Kesinlikle, azaldıkça çoğalıyoruz ❤
LikeLike